Kafka ne haklıymış meğer.
Huzur istersen gerçekten.
Az insan…
Az Eşya gerek.
İçine dönük olmak gerek.
Sarılmayı bilmek gerek.
Rahmetli babam gibi mesela.
Al koynuna yavrunu,
Sar bağrına.
Oku kulağına biraz sure, biraz da dua.
Melekleri anlat ona.
Korkmasın..!
Direnci artsın huzurunun.
İçi güzelleşsin.
Güzel ile çirkin..
Özdeştir hayat kendi gerçeği ile.
Öteki hiç olmaz yürekte.
Bir sızı varsa içinde.
Sarıl…
Yıldızlar olmasa bile
Yönünü çevir gökyüzüne.
Bir hayrat çeşme başı bulursun mutlaka.
İşte huzur orada.
O çeşmedeki suda.
Gelen geçen dua etsin diyedir bütün çaba.
Ne hile..
Ne hurda ..
Ne desise.
****
Burası Anadolu kardeşim.
Evlat tadında huzur.
Budur muhafazakarlığımız.
Aynı tabağa kaşık çalmak öğretimiz.
Tek tek ayrı tabak bize göre değil.
Katlanmayı birbirine…
Kahır çekmeyi böyle öğrettiler bize.
İşte demokratlığımız.
****
Babam Ahmet oğlu salih.
Oğlum Salih torunu Salih Çınar.
Adını yaşatmak bir kültürdür bize.
Babam tadında nefes gibi…
Adı ağız tadı..
Bir huzur..
Tanımlanamaz mutluluk.
Olay bu işte..
Az insan..
Az Eşya..
Anlayın işte..
Bir Hırka..
Bir lokma…
İşte biz buyuz.
