Tam üzerinden 6 yıl geçti 25. Dönem genel seçimlerinin. 7
Haziran 2015’te gerçekleşen genel seçimlerinde
saha çalışmalarını bir gün dahi aksatmadan çalışmalarımızı
gerçekleştirmenin haklı gururunu yaşamıştım.
Şubat 2015
milletvekili aday adaylığı, 7 Nisan milletvekili adaylığının kesinleşmesi
ile yaklaşık dört ay gibi yoğun
saha çalışmalarından aile
bireylerini ne yazık ki sadece gece yatmadan yatmaya görebildiğim günlerdi.
Evet o saha
çalışmalarının yoğun geçtiği günlerden birine ilk göz ağrım canım kızımın
akademik eğitim alabilmesi için ter dökeceği, tüm yıl boyunca çalışmalarının,
azminin mükafatını göreceği günlerden birisiydi. Geçtiğimiz hafta sonu evlatlarımızın, gençlerimizin ter döktüğü gibi kızım bundan altı yıl önce
hayatının kalan yıllarını etkileyeceği o sınavdan geçti. Hayatı için en önemli
sınavlardan birini verdiği o gün annesi yanında olmadan sınava girdi. Belki
kızım giibi bir çok adayda o gün annesiz babasız sınava girmiş olabilir, ama
hayatının önemli dönüm noktalarında evlatlarının yanıbaşında olmak için gayret
gösteren bir ebeveyn özelliğimin olduğunu bilen kızım sanırım o gün sınava
buruk girmişti, hissetmiştim bunu.
Bu güne kadar aldığım ne görev olursa olsun layıkı ile
yerine getirebilmek için mücadele etmiş, gayret göstermişimdir. 6 yıl önceki
yükseköğretim kurumları sınavının gerçekleştiği gün de partimin seçim
koordinasyon merkezinin benim için programı halbuki 15 dakika uzaklıkta mesfade
olan Akyaka’da idi. Sabah saat 10:00 da başlayan SKM programına yarım saat geç
başlansa olmaz mıydı? Elbette olurdu ama kendi şahsi işlerin için onlarca
insanı bekletmek yakışı kalmazdı bana göre. Verilmiş bir söz vardı; zamanında
olmamız gereken yerd eolmalı görevi layıkı ile yapmaktı amaçlanan. Nihayetinde ödün verdiğimiz kişiler en yakınımızdakiler yani aile
bireylerimiz oldu. Aktif siyasete başlamadan önce her yerde deklere ettiğim
gibi haklarına çok girdiğim ailemden helallik istediğimi, şimdi bu vesile ile tekrar bu köşeden
kendilerinden bazı dönemlerd eyanlarında olamadığım, onları yalnız bıraktığım
için haklarını helal etmelerini istiyorum. Bir çok annenin, evladı sınava
hazırlanıyor diyerek eve misafir kabul
etmediği dönemlerde kızım evde düğün alayı gibi kalabalıkla çok karşılaştığı
günler oldu. Hamdolsun o sene sınavında başarı gösterdi,inşaat mühendisliği
bölümünü kazandı 6 yıl sonra tekrar bölümünden mezun olduktan sonra tekrar
sınava girme kararı aldığında hiö aklıma gelmemişti bile. O sene sınava
girerken yanında olamadığım kzımın 6 sene sonra tekrar keyfi girdiği
Yükseköğretim Kurumları Sınavın’da yanında olmak geçmişte yaşanmayan duyguları
az da olsa yaşamama vesile oldu.
Heyecan iyidir, güzel
duygudur. Eğer bazı değerleri halaa yitirmediysek, heyecan duyabiliyorsak ne mutlu
bize. Uzun aradan sonra bana geçmişte yaşayamadığım sınav dönüşü
heyecanını heyecanı yaşatan kızım, bir
kez daha teşekkürler sana...
Umarım hafta sonu ter döken, emek veren, hayalleri olan tüm
evlatlarımızın herşey istedikleri gibi sonuçlanır. Gençlerimizin unutmaması
gereken bir konuda; “HİÇ BİR SONUÇ ONLARDAN DAHA DEĞERLİ DEĞİL”. Belki her
istediğimiz hemen olumlu sonuçla sonuçlanmayabilir ama yeterki istesinler,
yeter ki bir işin ucundan başlasınlar, her zaman söylendiği gibi ; “ başlamak
başarmanın yarısıdır” başlamaz isek bitiremeyiz.
Yeter ki azmizniz eksilmesin, umudunuz yitmesin,
hayalleriniz son bulmasın. Er yada geç istekler gerçekleşir, olmaz dediğimiz
bir çok şey bir bakmışsınız olmuş bitmiş olur. Umudunuz var olsun gençler,
yüreğinizdeki sevgi saygı her daim
eksilmesin artsın...
Sevgiyle...
