Tam üzerinden 6 yıl geçti 25. Dönem genel seçimlerinin. 7

Haziran 2015’te gerçekleşen genel seçimlerinde 

saha çalışmalarını bir gün dahi aksatmadan çalışmalarımızı

gerçekleştirmenin haklı gururunu yaşamıştım.

 Şubat 2015

milletvekili aday adaylığı, 7 Nisan milletvekili adaylığının kesinleşmesi

ile  yaklaşık dört ay gibi  yoğun 

saha çalışmalarından  aile

bireylerini ne yazık ki sadece gece yatmadan yatmaya görebildiğim günlerdi.

 Evet o saha

çalışmalarının yoğun geçtiği günlerden birine ilk göz ağrım canım kızımın

akademik eğitim alabilmesi için ter dökeceği, tüm yıl boyunca çalışmalarının,

azminin mükafatını göreceği günlerden birisiydi. Geçtiğimiz hafta sonu  evlatlarımızın, gençlerimizin  ter döktüğü gibi kızım bundan altı yıl önce

hayatının kalan yıllarını etkileyeceği o sınavdan geçti. Hayatı için en önemli

sınavlardan birini verdiği o gün annesi yanında olmadan sınava girdi. Belki

kızım giibi bir çok adayda o gün annesiz babasız sınava girmiş olabilir, ama

hayatının önemli dönüm noktalarında evlatlarının yanıbaşında olmak için gayret

gösteren bir ebeveyn özelliğimin olduğunu bilen kızım sanırım o gün sınava

buruk girmişti, hissetmiştim bunu.

Bu güne kadar aldığım ne görev olursa olsun layıkı ile

yerine getirebilmek için mücadele etmiş, gayret göstermişimdir. 6 yıl önceki

yükseköğretim kurumları sınavının gerçekleştiği gün de partimin seçim

koordinasyon merkezinin benim için programı halbuki 15 dakika uzaklıkta mesfade

olan Akyaka’da idi. Sabah saat 10:00 da başlayan SKM programına yarım saat geç

başlansa olmaz mıydı? Elbette olurdu ama kendi şahsi işlerin için onlarca

insanı bekletmek yakışı kalmazdı bana göre. Verilmiş bir söz vardı; zamanında

olmamız gereken yerd eolmalı görevi layıkı ile yapmaktı amaçlanan. Nihayetinde  ödün verdiğimiz  kişiler en yakınımızdakiler yani aile

bireylerimiz oldu. Aktif siyasete başlamadan önce her yerde deklere ettiğim

gibi haklarına çok girdiğim ailemden helallik istediğimi,  şimdi bu vesile ile tekrar bu köşeden

kendilerinden bazı dönemlerd eyanlarında olamadığım, onları yalnız bıraktığım

için haklarını helal etmelerini istiyorum. Bir çok annenin, evladı sınava

hazırlanıyor diyerek  eve misafir kabul

etmediği dönemlerde kızım evde düğün alayı gibi kalabalıkla çok karşılaştığı

günler oldu. Hamdolsun o sene sınavında başarı gösterdi,inşaat mühendisliği

bölümünü kazandı 6 yıl sonra tekrar bölümünden mezun olduktan sonra tekrar

sınava girme kararı aldığında hiö aklıma gelmemişti bile. O sene sınava

girerken yanında olamadığım kzımın 6 sene sonra tekrar keyfi girdiği

Yükseköğretim Kurumları Sınavın’da yanında olmak geçmişte yaşanmayan duyguları

az da olsa yaşamama vesile oldu.

 Heyecan iyidir, güzel

duygudur. Eğer bazı değerleri halaa  yitirmediysek, heyecan duyabiliyorsak ne mutlu

bize. Uzun aradan sonra bana geçmişte yaşayamadığım sınav dönüşü

heyecanını   heyecanı yaşatan kızım, bir

kez daha teşekkürler sana...

Umarım hafta sonu ter döken, emek veren, hayalleri olan tüm

evlatlarımızın herşey istedikleri gibi sonuçlanır. Gençlerimizin unutmaması

gereken bir konuda; “HİÇ BİR SONUÇ ONLARDAN DAHA DEĞERLİ DEĞİL”. Belki her

istediğimiz hemen olumlu sonuçla sonuçlanmayabilir ama yeterki istesinler,

yeter ki bir işin ucundan başlasınlar, her zaman söylendiği gibi ; “ başlamak

başarmanın yarısıdır” başlamaz isek  bitiremeyiz.

Yeter ki azmizniz eksilmesin, umudunuz yitmesin,

hayalleriniz son bulmasın. Er yada geç istekler gerçekleşir, olmaz dediğimiz

bir çok şey bir bakmışsınız olmuş bitmiş olur. Umudunuz var olsun gençler,

yüreğinizdeki sevgi saygı her daim 

eksilmesin artsın...

Sevgiyle...