Kısa zamanda olsa göremediğimiz, seslerini duyamadığımız dostlarımız, arkadaşlarımız, iyi kalpli arkadaşlarımız, vefalı akrabalarımız, uzakta da olsak kalplerimiz bir, niyetlerimiz ortak bilesiniz.
Sıkıntılı günlerden geçiyoruz, iyi ya da kötü ayakta kalmak için mücadele ediyoruz.
Günümüz meşhur moda hastalığı Covid-19 illetinin kardeşi Omikronu misafir ettik uğurladık. Biz kendisinden çok memnun değildik ama eminim Omikron bizden memnun ayrılmıştır. Her gün sabah, öğle, akşam alfabenin birçok harfini içeren vitaminlerle, kekik sularıyla, doğal sirkelerle, kozalak şurupları, zeytin yaprağı ekstraları daha adını sayamadığım birçok takviye gıdalarla Omikron arkadaşı iyi besledik. Bakımdan çok memnun olmamıştır İnşallah bir daha gelmez diye temenni ediyorum.
Ama her ne olursa olsun, hayat öyle ya da böyle devam ediyor, sıkmayın canınızı. Her yokuşun bir düzlüğü, her karanlığın bir aydınlığı her hastalığın sağlıklı bir günü mutlaka er ya da geç gelir. Para, mal, mülk, şöhret, makam hepsi gelir geçer, yeter ki Allah can sağlığı versin. Kaybettiğimiz malı mülkü, parayı tekrar kazanırız, sattığımız gayrimenkulü tekrar alırız, yaşadığımız sıkıntıları atlatırız, yeter ki geri dönüşü olmayan dertlerle imtihan vermeyelim, hepsi biter. Bitirilmemesi gereken şeyler; dostluktur, arkadaşlıktır, sevgidir, saygıdır, güvendir.
Hastalığımız sürecinde kapıya çeşit çeşit yemek yapıp bırakan dostlarımız, dışardan verilen siparişlerde dahi iyileşince ödersiniz deyip ödeme almayan esnaf arkadaşlar, pozitif olma riskini göze alıp evimize kadar gelip serum takan vefalı hemşire arkadaşlar, eczaneden kullanılabilecek ilaçları toplayıp kapımıza kadar gönderen kıymetli eczacı sevdiklerimiz varlığınız daim olsun. Değişik değişik her ilden, ilçeden arayıp sesimizi duyunca rahatlayan samimiyeti ses tonlarımdan belli olan, her telefon görüşmesi sonunda kullanılmasında mutlaka fayda var diyerek değişik öneride bulunan güzel yürekli insanlar iyi ki varsınız, sizlerin de varlığınız daim olsun.
Her zaman düşünürdüm, sevdiklerimin, arkadaşlarımın durumları nasıl? Bana ihtiyaçları var mıdır? diye. Ama bazılarını aramakta geri kalırdım, iyi olabileceklerini düşünüp ertelerdim hep seslerini duymak için aramayı. Bu hastalık vesilesi ile hayâ yaptığımın farkına varmama vesile olan misafir Omikrona da teşekkür etmeden geçemeyeceğim. Her şerde bir hayır aramaz mıyız? Bu illet hastalıktan da hayır çıkaran yaratana şükrediyorum, her doğan güneşle beraber nefes almanın en büyük zenginlik olduğunu hatırlatana hamd ediyorum. Ayrıca; rahmetli büyükannemin “Allah kimseyi sağ elinden sol eline muhtaç etmesin” dediği sözlerini sık sık hatırladık. Yaşamımızı devam ettirebilmek için, birinin desteğine, yardımına ihtiyaç duymak ise; sevginin, mutluluğunun paylaşılarak çoğaldığının, üzüntü ve kederlerin paylaşılarak azaldığının en güzel örneği olarak karşımıza çıktı.
Sevgili arkadaşlar, naçizane tavsiyem; kendinizi içinize hapsetmeyin. Varlığınızı, yaşadığınızı, düşündüğünüzü hatırlayın, hatırlatın. Hayatı, dostlarımızın sesini duymayı ertelemeyin. Bugün var yarın yokuz, ölümlü dünya. Hayat bir şekilde yaşanıp gidiyor, önemli olan hayatı kaliteli yaşamak.
Yaşam bir mucizedir aslında. Her ânı yaşamak tadını çıkarmak gerek. Sevgi, dostluk, samimiyet ise yaşamın öznesi, olmazsa olmazı. Ömrünüz uzun, sağlığınız yerinde olsun.
Sevgiyle …