Dönemin Muğla Belediye Başkanı Orhan Çakır’ı kaleme aldığımda “Ölüm her faninin yaşayacağı bir son ama bazı kimseler var ki…” demiştik.
İşte o bazı kimselerden kastettiklerimize bir isim daha eklendi; o da Sayın Fikret Uzunhasan.
Daha çocukluk sayılabilecek dönemlerimde anneanne-ve dedemin yaşadığı semt olan Akyol’da yeşil Ford Taunus otomobiliyle hatırladığım, ortaokul yıllarımdan çok kıymetli öğretmenim Neriman Uzunhasan’ın da eşi olduğu için ayrı bir sempati duyduğum bir kişilikti Fikret Uzunhasan.
Selamımız sabahımız o çocukluk yıllarına dayanıp, yaşadığı süre içinde de hep aynı minvalde sevgi ve saygıyla devam etmişti.
Aslen Trabzon Sürmeneliydi ama o düzgün karakteri ve halk adamlığı, Muğlalı siyasetçi isteyen zümrelerce bile kabul görmüştü. Kendinin Muğla Milletvekili yapılmasının sorgulandığını hatırlamam çünkü Muğlalı kadar Muğla’yı benimsemiş, bir Muğlalı siyasetçiden daha fazla gayret içinde olmuş, sevilen, çalışkan bir isimdi.
İlk olarak 1995 Aralık ayında yapılan milletvekilliği seçimlerinde 20. Dönem milletvekili olarak DSP’den milletvekili seçildi. Daha sonra 18 Nisan 1999 genel seçimlerinde terörist başı Apo’nun Türkiye’ye iadesinde başarılı olmuş ve bu başarının ülke seçmeninin oylarına yansıyarak iktidar olmuş merhum Bülent Ecevit’in önderliğindeki DSP’nin, Muğla ili milletvekili sıralamasında ilk sıraya getirilmiş dünyalar efendisi bir siyasetçiydi Uzunhasan.
Muğla halkı Fikret Uzunhasan’ı DSP’li diye yaftalamadan Muğla’nın Milletvekili olarak yüreğine basmıştı.
Kendisi, hiçbir milletvekili egosu olmadan görev yapmış, bilgi aktarımı yapmaktan sakınmayan ve telefonlarına mutlak surette kolaylıkla ulaşılabilen bir siyasetçi portföyü çizdi.
Meclis’te milletvekilleri arasındaki futbol müsabakalarında kaleciliği ile öne çıkmış, yasama çalışmalarında da, Orman Kanununda Değişiklik Yapılması, Türk Optometri ve Optik Meslekler Kanunu, 1 il ve 4 ilçe Kurulması hakkındaki kanun teklifleriyle gündeme gelmişti.
Kısacası Muğla siyasetinde Muğla için sevgi ve saygıyla anılmış bir siyaset adamıydı Uzunhasan.
***
Uzunhasan ailesinin ayrı bir yeri oldu hep hayatımda.
O yer, yukarıda da söz ettiğim gibi çocukluk dönemlerine kadar uzuyor. Daha ortaokul dönemlerimde Muhasebe dersimize girerdi öğretmenim olan Neriman Uzunhasan. Okul yıllarımda öğrencilerine gösterdiği sıcaklığı hala anımsarım.
Çocuklukta akıllara ve yüreklere kazınanlar hayatın hiçbir döneminde unutulmaz.
O yıllarda gelişen bağımız, ta ki bu yıllara kadar olan yaşam sürecinde hiç kopmadı.
Oğulları Uygar ve Tufan’ı mahalledeki çocukluk dönemlerinden tanır, severim.
Hal böyle olunca Fikret Uzunhasan da, mesleğimle birlikte tanıdığım bir siyasetçi değil, ailece oluşmuş bir dostluğun yaşamımda yer ettiği müstesna insanlardandı.
Çok değil, 3-5 gün önce Neriman hocamın sosyal medya paylaşımlarından Fikret beyin rahatsızlık geçirdiğini öğreneli… Yine o paylaşımların gelişiminden Fikret beyin durumunun ciddi olduğunu anlamak zor olmadı.
Ve Salı günü yani bu sabah, duymak için hiç te hazır olmadığımız o vefat haberini yine Neriman hocamın paylaşımıyla öğrendik.
Bu haberi aldıktan sonraki üzüntümüz tarifsiz.
Muğla, her zaman sevgi ve saygıyla hatırlanacak, insanlık timsali bir beyefendiyi kaybetti.
Sözlerinden etkilendiğim ve aklımdan hiç çıkarmadığım bir gerçeği akıllara nakşeden o şarkı geliyor aklıma; “masadan eksiliyor dostlar.”
Her ölüm vakitsiz ama ölüm herkese var.
Bir de bazı kimseler var ki dediğimizde, işte Sayın Fikret Uzunhasan da, o kelimenin kifayetsiz kalışına sebebiyet veren bazılardan oldu Muğla için.
Kendisini ve kıymetli ailesini tanıyor olmaktan duyduğum şansı bir kez daha yinelerken, Uzunhasan ailesine sabır dileklerimizi aktarmaktan başka elimizden bir şey gelmiyor.
Merhuma Allah’tan rahmet diliyorum.