Muğla Gazetesi’ne başladıktan sonra ele aldığımız ‘İçimizden Biri’ projesinde esnaflarla röportaj yapıp meslekleri hakkında konuştuk. Her esnafın dilinde aynı şey; ‘Eleman yetişmiyor, mesleğimizin son yılları geliyor’, ‘İlkokul, ortaokul sonra lise dönemini okuduktan sonra çocuklar 18 yaşına basıyor. 18 yaşından sonra da bir gence meslek öğretmek biraz zor oluyor ya da gençler bizim meslekleri değersiz görüyor’ şeklinde esnaflar dert yanıyor. Şöyle dönüp bir baktığımızda haksızda sayılmazlar. Terzilik, ayakkabı tamirciliği, kalaycılık, kuaför, berber ve bu tarz mesleklerde eleman gerçekten de yetişmiyor. Gençlerin ilgisini çekmeyen kategorisindeler. İnsanlarda doğal olarak bu meslek nasıl devam edecek diye düşünüyor.
Neden eleman bulamıyorsunuz diye sorduğumda esnaflar genellikle eğitim sistemi yüzünden olduğunu söylüyor. 4+4+4 sistemi 12 yıllık okuma zorunluluğu getirerek öğrencileri mesleklerden uzaklaştırıyor. Okumasınlar demiyoruz ama eğer unutulmaya yüz tutmuş mesleklerde eleman yetişmezse birçok meslek yok olup gidecek. Ciddi anlamda bir sorun haline gelen esnafların eleman bulamaması gelecek zamanda birçok soruna sebep olabilir.
Aslında sadece eğitim sisteminden kaynaklanan bir sorunda değil bu. Bizim insanımızda birazda tembellik var. Sizce de öyle değil mi? İşsizlik oranı bu kadar yüksekken, esnaflar eleman bulamıyoruz diye bas bas bağırırken nerde bu işsiz insanlar? Günümüz insanı alın teri dökmeden, armut piş ağzıma düş düşüncesiyle hazır yaşamın derdinde. Meslek ayıt etmeden, gerçekten işe ihtiyacı olan kişi sayısı beş parmağı geçmez.
Esnafların ‘çırak’ bulamaması eğitim sisteminden kaynaklanıyor olabilir ama büyük şirketlerin ‘eleman’ bulamaması bizim insanımızın tembelliği veya meslek beğenmemesinden dolayı değil mi? İşsizlik mi, iş mi beğenilmiyor, yoksa her şeyin sorumlusu eğitim sistemi mi? Okullarda meslek edindirme ve kişinin becerisi doğrultusunda gerekli yönlendirmeler ne kadar yapılıyor?
Ama şu bir gerçek ki hiçbir yerde artık kalifiyeli eleman yetişmiyor.
